Viðhald hússins !

Nú á haustdögum tók Rúnar eftir því að endarnir á þakskegginu okkar voru farnir að fúna og ákvað því að fara að skipta um þakskegg, enda kannski ekki skrítið þó þess þurfi eftir meira en 30 ár frá því það var sett upp. Þegar til kom, þá reyndist það aðeins vera í endunum sem fúinn var, vegna þess að götin í þakjárnið höfðu verið höggvin á vitlausan stað, vatnið rann ekki ofaní þakrennurnar, heldur beint á timbrið.  En nú er hann búinn að laga þetta og vonandi dugar það í nokkra áratugi til viðbótar :)

Berjatínsla og haustverkin í garðinum !

Þegar haustar þá fer maður af gömlum vana að undirbúa veturinn, m.a. með því að taka inn allann þann jarðargróður sem í boði er. Ég fór að sulta rabbarbara og tína svo ber, en lengi vel leit ekki vel út með berjasprettu vegna of mikilla þurrka, en það rættist úr því á haustdögum og ég fann heilmikið af góðum bláberjum og er búin að sulta þau og safna góðum forða í frost. Einnig tíndum við í fyrsta sinn nokkur kíló af hrútaberjum og fengum úr þeim dýrindis sultu sem notuð verður um jólin :)
Engin finnast krækiberin að þessu sinni, svo ég dreif í að búa til saft úr rifsberjum og líka hlaup og fór svo að tína blóðberg til að krydda lambakjötið í vetur og þurrkaði skessujurtina í sama tilgangi, en hún er alveg ómissandi á steikurnar og sérstaklega í kjötsúpuna. Loks hef ég verið að taka upp gulrætur, en brá í brún þegar ég sá sumar þeirra sem voru  hressilega vanskapaðar, en samt heilbrigðar og góðar á bragðið. Þrátt fyrir að hafa verið að búa til nýtt beð fyrir þær í vor, þá virðist mér hafa mistekist að stinga það upp, hef greinilega ekki vandað mig nóg vel fyrst að einhver fyrirstaða hefur valdið þessum furðuvexti, svo gulræturnar líta út eins og stafir og í þessu tilfelli fannst mér þær mynda orðið JUL eða JÓL og fannst það bara fyndið :)

Blessuð Mamma kvödd !

Blessuð mamma lést 13. ágúst s.l. en hún var fædd 13. júlí 1926 og sagði alltaf að talan 13 væri happatala fyrir sig, svo segja má að hún hafi komið og farið á þessari happatölu sinni. Veðrið var yndislegt og allt gekk vel. Það eina sem ég saknaði var að Rúnar minn var úti á sjó og gat ekki verið viðstaddur með okkur. Nokkrir aðrir nánir ættingjar, þ.e.a.s. barnabörn og barnabarnabörn voru stödd erlendis og gátu því ekki komið eins og skiljanlegt er. Góðir vinir og ættingjar voru okkur til aðstoðar, sérstaklega í kaffinu sem við höfðum úti i Hvammi og við Didda systir sáum sjálfar um og verðum við ævinlega þakklátar fyrir það.
Þá höfum við kvatt báða okkar foreldra og Munda móðurbróður okkar að auki, 3 vikum á undan mömmu og vonum að ekki verði nú fleiri nánar kveðjustundir í bráð...