Í vetur á meðan snjórinn var, þá settum við upp spörfuglafóðrara í stóru öspina í von um að snjótittlingar og aðrir spörfuglar lærðu að nota hann. En satt að segja þá litu þeir ekki við honum, svo hann beið bara eftir skógarþröstunum sem trúlega kynnu að meta hann þegar þeir kæmu til landsins. En Bjargdúfurnar voru fyrri til, þær koma hér daglega í von um æti og uppgötvuðu þessa fóðuruppsprettu og voru ekki lengi að tæma dallinn og setjast síðan í tréð en það hafa þær aldrei gert áður...
No comments:
Post a Comment