Þegar ég var 17 ára fór ég til Kanaríeyja með bróður mínum. Þá smökkuðum við þær stærstu og bestu kókosmakkarónur sem við höfðum fengið á ævi okkar. Alla tíð síðan hef ég látið mig dreyma um að finna jafn stórar og góðar kökur öðru sinni og það tókst núna í Bodrum, mér til mikillar ánægju. Þær eru lófastórar, stökkar að utan, en mjúkar hið innra og mátulega sætar og einstaklega bragðgóðar....
Það er eins gott að ég hef ekki slíkar freistingar hér heima við hendina, þá gætu þær nú farið ansi illa með línurnar mínar :))
No comments:
Post a Comment